Droga mistyczna

Jusepe de Ribera: Święty Andrzej

Jakże niewinne jest piękno wciskające się pomiędzy własne pragnienia a Boga! Lecz święci go nie widzą, są prawie obojętni, zwróceni ku swojej nowej miłości, miłości wiecznej.

***

Nawet na samym dnie grzechu człowiek może zostać wybrany.

***

Głosy wewnętrzne, nawet te u dusz najświętszych, zmuszone są przedzierać się przez nędzną powłokę ziemskich namiętności.

***

Jusepe de Ribera: Sen świętego Jakuba

Wraz z niebem zdobyć i ziemię!

***

Ludzie upadli są przekonani o utracie łączności z ich Stwórcą, sądzą że związek Boga z tak skalanym tworem jest dłużej niemożliwy. Nie wiedzą tym samym, iż utracona łaska nie jest jednoznaczna z utratą miłości Boga, nie mają pojęcia o tym, że istnieje pewna konfrontacja naszej duszy z Panem, której nie zniszczy żadna zbrodnia. Grzech wnosi pewną aurę dramatyzmu i odłącza nas od innych istot, a zarazem przeznacza do wyższej miłości, która daje odkupienie. W ten sposób przeciwstawianie się Bogu jest tylko „nieświadomym podstępem, by Mu nas oddać” (F. Mauriac).

Początek nocy

André Kertész

Zapomnienie jest lenistwem, niechęcią do oddzielania pewnych woni, dźwięków i kształtów, do wybierania ich spośród miliona innych.

 ***

Przez gasnącą żarówkę przebiega nagły błysk, dyskretny szum wysłużonej klawiatury narzuca rytm mojemu milczeniu. Zewsząd otaczają mnie książki, ściskają mnie bez wytchnienia, niektóre szeroko otwarte przemawiają do mnie swym cichym głosem, śpiewają odwieczną pieśń o nieznanej linii, inne nieme, ale najeżone podkreśleniami i zakładkami, jak gdyby oczekiwały na wezwanie. Milcząco pragną ofiarować mi własną mądrość w spokoju nocy, w rytmie wieczornej pracy, w trakcie której usiłuję o nich zapomnieć.

 ***

Tak bardzo lękam się mego smutnego myślenia, tęskniącego do więzów, które nie chcą ode mnie odpaść.

 ***

André Kertész

Wiele jest sposobów zerwania ze światem i „rzucania rękawicy jego konwencjom”.